Tijdens de lessen van de doorgaande groepen bespreken we de Satipatthana Soetra. De soetra gaat over het cultiveren van aandacht. In deze opname hoor je een stuk uit de soetra die je zou kunnen gebruiken als inleiding voor je meditatie. Deze gaan over aandacht voor: vergankelijkheid.

Deze teksten komen uit de Satipatthana Soetra

Vergankelijkheid

“En verder, monniken, beschouwt hij dit lichaam, zoals hij zou kijken naar een lijk dat op een knekelveld is weggeworpen en door kraaien, raven, gieren, honden, jakhalzen, of door verschillende andere soorten dieren wordt aangevreten;  zoals hij zou kijken naar een skelet met nog vlees en bloed eraan, nog samengehouden door pezen; zoals hij zou kijken naar een skelet zonder vlees, maar nog bevlekt met bloed en nog door pezen bijeengehouden; zoals hij zou kijken naar een skelet waarvan vlees en bloed verdwenen zijn, maar dat nog door pezen bijeengehouden wordt; zoals hij zou kijken naar beenderen zonder samenhang, die her en der verspreid liggen, hier een botje van een hand, daar een botje van een voet, hier een bot van een onderbeen, daar een dijbeen, hier een bekken, daar een ruggenwervel of de schedel; zoals hij zou kijken naar witte beenderen, die ongeveer de kleur hebben van schelpen; zoals hij zou kijken naar beenderen die op een hoop liggen, meer dan een jaar oud; zoals hij zou kijken naar rottende beenderen, tot stof verkruimelde beenderen, en hij bedenkt: “Dit lichaam van mij wacht hetzelfde lot, het zal net zo worden, het kan dat lot niet ontlopen.”

Bron: “De verzameling van lange leerredes”. Vertaald uit het Pali door Jan de Breet en Rob Janssen